Zeki Faik İzer

(1905-1988)

Zeki Faik İzer 1905 yılında İstanbul’da doğdu. İlkokul yıllarında ilk resim derslerini Agah Efendi’den aldı. İlk gençlik yıllarından itibaren yazdığı şiirler İnsan ve Akbaba dergilerinde yayımlandı.

1923 yılında Sanayi-i Nefise Mektebine girdi ve Hikmet Onat, İbrahim Çallı gibi önemli sanatçıların öğrencisi oldu. 1928 yılında birincilikle mezun oldu. Ardından Paris’e giderek oradaki sanat ortamını tanıdı. Andre Lhote ve Othon Friesz’in atölyelerinde eğitim aldı. 1932’de Türkiye’ye dönerek Ankara Gazi Eğitim Enstitüsünde (Gazi Muallim mektebi ve Terbiye Enstitüsü) resim öğretmeni oldu.

İzer, Nurullah Berk, Elif Naci, Cemal Tollu, Abidin Dino ve heykeltıraş Zühtü Müridoğlu gibi arkadaşlarıyla D Grubu’nu kurdu. 8 Ekim 1933'te Beyoğlu’ndaki Narmanlı yurdunda karakalem resimlerinden oluşan ilk sergilerini açtılar.

1934 yılında ikinci kez Paris’e giderek incelemelerini sürdürdü.

1936 yılında İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi bünyesinde oluşturulan “Fotoğraf Atölyesinde” hocalık yaptı. D Grubu’nun 1939’da Akademi salonlarında açtığı sergiye katıldı. Halk Evleri’nin düzenlediği “Yurt Gezileri” kapsamında Eskişehir’e giderek sanatsal çalışmalar yaptı.

II. Dünya Savaşı başlayınca ikinci kez askerlik yaptı.

1943 yılında Devlet Resim ve Heykel Sergisinde birincilik ödülü aldı. 1945’te ilk kişisel sergisini açtı. 1948 yılından itibaren İstanbul Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Müdürlüğü görevini yürüttü. D grubunu bırakarak İstanbul Fransız Konsolosluğu’nda ikinci kişisel sergisini açtı. 1950’lerden sonra soyut üslupta eserler vermeye başladı.

1983 yılında Osman Hamdi Bey onur ödülünü alan Zeki Faik İzer 1988 yılında vefat etti.